Blog 12: Roadtrip 'nd stuff

Tijd voor weer een update vanuit het zonnige Kaapstad. ’t Vorige blogje was alweer 2 weken geleden. Door een gebrek aan motivatie om wat te typen, drukke werkweken en nog drukkere weekenden is het er niet echt van gekomen.

Maar nu eindelijk! Tijd om iedereen weer up-to-date te houden wat er allemaal “happening” is op het zuidelijk halfrond.

Deze blog is dus van 2 weken. De eerste week was weinig bijzonder, beetje kloteweer in het weekend en same old same old werkweekje, dus daar ben ik snel klaar mee. De tweede week was veel spannender, met events van de Human Rights Commission tot aan rondcruisen in de pimpmobile van Ralf. Enjoy!

Week 1:

Doordeweek is er, zoals al eerder gezegd, weinig gebeurd. Het hoogtepunt was zonder twijfel de vrijdag braai. Geld voor uitgaan was er niet meer (einde vd maand enzo) dus maar vroeg gaan slapen voor een toffe zaterdag!

Zaterdag:

De zaterdag was niet zo’n fijne dag. Koud, regen bewolkt, noem het maar op. Leek wel een beetje op Nederland in de zomer…
Omdat er niks outdoors gedaan kan worden, dan maar indoors. Beetje musea bekijken enzo. Besloten om naar het South African Museum en Planetarium te gaan. Beetje coole dinosaurussen kijken en opgezette dieren ‘nd stuff. Wel leuk voor een keertje.

Daarna besloten om richting het Waterfront te lopen, omdat we toch niks te doen hebben daar maar rondhangen. Onderweg moeten schuilen voor een enorme hagelbui (wtf?) en hard moeten rennen!
Bruno was toevallig ook in het Waterfront, duuuus besloten Ralf en ik (meer ik dan Ralf) om Bruno naar Twilight te nemen, voor z’n verjaardag!

Na anderhalf uur deze prima film te hebben bekeken een hapje gegeten en richting huis gegaan.

Want zaterdagavond is het natuurlijk tijd voor uitgaan! De avond verliep in het begin vrij standaard, beetje indrinken, shotjes doen enzo. MAAR opeens: telefoon niet meer in broekzak. Fuck. Telefoon ontvreemd… Niet cool, en hierdoor kon ik niet meer genieten van m’n avond dus maar in een boze en halfdronken bui naar huis gegaan.

Niet cool!

Zondag:

Oei, de zondag is weer een uitbrak dag. Veel gerouwd om mijn verloren telefoon natuurlijk. Verder weinig actiefs gedaan. Hoogtepunt van de zondag was 2 straten doorlopen naar de KFC om wat hangover voedsel te halen.

Maandag:

Ik moest de maandag erg fit zijn. Er was namelijk een belangrijke happening vandaag, georganiseerd door de Human Rights Commission. Om 6 uur was het vertrek naar Worcester, een dorpje zo’n 2 uur rijden vanaf Kaapstad. Uiteindelijke vertrektijd was 6.30, maar dat geeft niet hier in Kaapstad. Punctualiteit wordt niet echt aan gedaan. Worcester was echt een achterstandswijkje, het lokale gemeentehuis was afgehuurd en ik kon een beetje cool doen met mn SAHRC shirt enzo. Beetje hier en daar meehelpen en kijken naar toffe presentaties.

Het einde van het event verliep niet heel erg zoals voorspeld. Er kwam ineens een best wel belangrijke vrouw naar binnen; Helen Zille van de Democratic Alliance. Zij is de premier van de Westelijke Kaap provincie. De DA en de lokale bevolking in Worcester liggen elkaar niet zo, want zij wordt nog gezien als het gezicht van de Apartheid (best wel srs bsns). Ineens meer dan de helft van de mensen op hun voeten en aan het schreeuwen en dansen en vanalles wat. Best wel scary! Eind goed al goed, niet verkracht of vermoord door een angry black mob.

Na een 12 urige werkdag eindelijk weer in Kaapstad beland en toen was er weinig zin meer om iets te doen..

Dinsdag:

Dinsdag maar een dagje vrijgenomen van ’t werk. Tijd om weer even polshoogte te nemen van mijn visumverlenging. 2 maanden na mijn aanvraag nog steeds niks gehoord. Om 9 uur stipt bij binnenlandse zaken een nummertje getrokken en toen maar wachten

En wachten

En wachten

Bijna 2 uur lang wachten voordat ik eindelijk aan de beurt was…. Met als antwoord (hoe kan het ook anders) “your application is still pending. NEXT!” !@#$ godverdomme, zolang voor niks gewacht. Zuid Afrika is een ramp als het gaat om bureaucratie. Dan maar binnenkort weer er naar toe.

Daarna “eventjes” aangifte gedaan voor mijn gestolen telefoon, wat ook weer de nodige verwarring bij het lokale politiebureau voortbracht; Telefoon gestolen? Dan heb ik eerst je –onverstaanbaar- nummer nodig.
Maakt het ook uit als het geen Zuid Afrikaanse telefoon is? Ohh toerist, loop maar mee. Kon ik gaan zitten en wat formulieren invullen. Daarna vroeg de aardige mevrouw die mij hielp: wat wil je precies? Uhh aangifte doen voor mn gestolen telefoon? OOOOHHH TELEFOON! Dus kreeg ik weer een nieuw formuliertje die ik mocht invullen. Daarna kwam de vraag: en wat verwacht je van ons? Nja weinig, ik wil wat papierwerk hebben voor m’n verzekering… OOHH! Loop maar even mee naar achter, dan nemen we een verklaring van je af. He he eindelijk. Na een anderhalf uur klaar met mn aangifte en eindelijk papieren gekregen. Wat een dag.

Woe do vrij:

Weinig gedaan, op de vrijdag was het halve huis naar een techno festival, dus was de braai op vrijdag maar met 2 personen 

Zaterdag:

Een coole dag, maar niet koel. Warm. 27 graden vandaag. Ralf had z’n auto binnen en het was tijd om te cruisen door de westkaap. Richting Hout Bay gereden, om te stoppen bij Llandudno Beach, foto’s schieten en weer doorrijden naar Hout Bay. Daar weer foto’s schieten en doorgereden naar Chapman’s Peak. Supercool natuurlijk. Daarna langs St. James, Noordhoek, Muizenberg, Constantia gereden en vervolgens weer thuis beland. Supervette foto’s gemaakt, lekker verbrand, en al met al een supercoole dag gehad.

’s Avonds verplicht op stap met z’n 2en. Was wel leuk, gelukkig kon ik zonder vrees door de straten rondlopen. Ik had immers niks bij me, afgezien van huissleutels en wat losse Rand.

Zondag:

Wederom weinig gedaan op de zondag, wat bijna elke week een uitbrakdag is. Beetje naar Waterfront gelopen, daar rondhangen, hamburgers eten en verder thuis foto’s op de laptop gezet enzo. Gewoon saai een beetje.

En that’s it for this week!